Odpowiedź na to pytanie jest bardzo prosta – dla bezpieczeństwa. Nie tylko kierowcy i pasażerów, ale też innych uczestników ruchu. Przede wszystkim jadąc wolniej w razie wypadku wyrządzona szkoda będzie znacznie mniejsza. Wręcz przy kolizji z grupami szczególnie narażonymi, jak piesi i rowerzyści, może to ocalić im życie. Niższa prędkość daje również prowadzącemu więcej czasu na reakcję – dlatego też szczególnie ważna jest w pobliżu skrzyżowań, przejść dla pieszych, szkół, czy też przy ograniczonej widoczności. Sama jezdnia, zwłaszcza w terenie zabudowanym, często zawiera też elementy wymuszające hamowanie – jak wysepka drogowa czy próg zwalniający.
Projektanci dróg i prawodawcy, w trosce o uczestników ruchu, przewidzieli wiele sposobów na oznakowanie szczególnie ryzykownych stref. Najbardziej znane są oczywiście ograniczenia prędkości i stosowne, okrągłe znaki. Powszechne są również warianty ostrzegawcze (jak na przykład „ostry zakręt” czy „śliska nawierzchnia”) i informacyjne („przejście dla pieszych” lub „szkoła w pobliżu”). Występują one zarówno jako pionowe, jak i poziome – namalowane na nawierzchni. Tam też umieszcza się urządzenia zwalniające, takie jak wspomniane już progi i wysepki, ale też separatory i ograniczniki, pomagające w utrzymaniu prawidłowego toru jazdy. Nic jednak nie zastąpi najbardziej podstawowych narzędzi, którymi dysponuje każdy kierowca – nieustannej obserwacji otoczenia i zdrowego rozsądku.
